romantizm daima dekadansa dönüşür.
camille paglia
sanki buddha'nın o aydınlanma dolu sözlerinden biri gibi beni aydınlatıyor ve birçok şeyi bir çırpıda kafamda yerlerine oturtmama neden oluyor. romantizm dekadansa dönüşüyor. bu bana ecinnileri hatırlatıyor. masanın diğer ucundan ayağa kalkıp yeni kurduğu siyasi sistemin nası olup da bir otokrasiye dönüştüğünü anlatan o sıfatsız adamı... insanı sanırım en güzel çözümleyen spinoza olmuş. duyguların ve düşüncelerin içiçe geçişlerindeki o akıntıyla. kurtuluşu zor bir karmaşa. dev barajlar kurmak bile gerekebilir. ah bu erkek medeniyetimiz. amaca yönelmiş medeniyetimiz. cinsel kimliklerimizin itelemeleri ve kendimizi yadsımak için elimizden geleni yapışımız. bunlar karmaşık şeyler. ama açık olan şu ki, romantizm daima dekadansa dönüşür. bunu unutma şahenk. şaklatacağın bir kırbacın var artık. sacher görse nasıl da sevinirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder