Bana Zamandan söz ediyorlar
Gelip size Zamandan söz
ederler
Yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden.
Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. Hepsini bilirsiniz zaten,
bir ise yaramadığını bildiğiniz gibi. Dahası onlar da bilirler. Ama yine de güç
verir bazı sözler, sözcükler,
öyle düşünürler.
Bittiğine
kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hançeri
çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden
karşılaşmak kolay
değildir elbet. Kolay değildir bunlarla baş etmek,
uğruna içinizi öldürmek.
Zaman alır.
Zaman
Alır sizden bunların yükünü
O
boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar
dibe çöker.
Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. Bir
yerlerden
bulunup yeni
mutluluklar edinilir.
O boşluk doldu sanırsınız
Oysa o boşluğu
dolduran eksilmenizdir
gün gelir bir gün
başka bir mevsim,
başka bir takvim, başka bir ilişkide
o eski ağrı
ansızın geri
teper.
Dilerim geri teper. Yoksa
gerçekten
Bitmişsinizdir.
Zamanla yerleşir yaşadıkların,
yeniden konumlanır, çoğalır, anlamları
önemi kavranır. Bir zamanlar
anlamadan yaşadığın şey, çok sonra değerini
kazanır. Yokluğu
derin ve sürekli bir sızı halini alır.
Oysa yapacak hiçbir şey
kalmamıştır artık
Mutluluk geçip gitmiştir yanınızdan
Herşeye
iyi gelen Zaman sizi kanatır
ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla
günlerin dökümünü
yap
benim senden, senin benden habersiz alıp verdiklerini
kim
bilebilir ikimizden başka?
sözcüklerin ve sessizliklerin yeri iyi
ayarlanmış
bir ilişkiyi, duyguların birliğini, bir aşkı beraberlik haline
getiren
kendiliğindenliği
yani günlerimiz aydınlıkken
kaçırdığımız her şeyi
bir düşün
emek ve aşkla güzelleştirilmiş
bir dünya
şimdi ağır ağır batıyor ve yokluğa karışıyor orada
ölmüş
saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla
Bunlar da bir ise
yaramadıysa
Demek yangında kurtarılacak hiçbir şey kalmamış aramızda
2 yorum:
Tüm varlığım benim, karanlık bir ayettir
seni, kendinde tekrarlayarak
çiçeklenmenin ve yeşermenin sonsuz seherine götürecek.
ben bu ayette seni ah çektim, ah
ben bu ayette seni
ağaca ve suya ve ateşe aşıladım!
yaşam belki
uzun bir caddedir, her gün filesiyle bir kadının geçtiği,
yaşam belki
bir urgandır, bir adamın daldan kendini astığı,
yaşam belki okuldan dönen bir çocuktur,
yaşam belki, iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradır,
ya da birinin şaşkınca yoldan geçişi,
şapkasını kaldırarak,
başka bir yoldan geçene anlamsız gülümsemeyle “günaydın” diyen.
yaşam belki de o tıkalı andır,
benim bakışımın senin buğulu gözlerinde kendini paramparça yıktığı
ve bir duyumsama var bunda
benim ay ve karanlığın algısıyla birleştireceğim.
yalnızlık boyutlarındaki bir odada,
aşk boyutlarındaki yüreğim,
kendi mutluluğunun sade bahanelerini seyreder,
saksıda çiçeklerin güzelim yok oluşunu
ve senin bahçemize diktiğin fidanı
ve bir pencere boyutlarında öten
kanarya ötüşlerini.
ah..
budur benim payıma düşen,
budur benim payıma düşen,
benim payıma düşen,
bir perde asılmasının benden aldığı gökyüzüdür,
benim payıma düşen, terk edilmiş merdivenlerden inmektir
ve ulaşmaktır bir şeylere çürüyüşte ve gurbette,
benim payıma düşen anılar bahçesinde hüzünlü bir gezintidir.
ve “ellerini
seviyorum” diyen
sesin hüznünde ölmektir.
ellerimi bahçeye dikiyorum,
yeşereceğim, biliyorum, biliyorum, biliyorum
ve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın çukurunda
yumurtlayacaklar.
küpeler takacağım kulaklarıma
ikiz iki kirazdan
ve tırnaklarımı papatya çiçeği yapraklarıyla süsleyeceğim.
bir sokak var orada,
aynı karışık saçları, ince boyunları ve sıska bacaklarıyla
küçük bir kızın masum gülüşlerini düşünüyorlar
bir gece rüzgarın bizi alıp götürdüğü.
bir sokak var benim yüreğimin
çocukluk mahallesinden çaldığı,
zaman çizgisinde bir oylumun yolculuğu
ve bir oylumla gebe bırakmak bir zamanın kuru çizgisini
bilinçli bir simgenin oylumu
aynanın konukluğundan dönen.
ve böylecedir,
birisi ölür
ve birisi yaşar.
hiçbir avcı,
çukura dökülen hor bir arkta inci avlamayacaktır.
ben hüzünlü küçük bir periyi biliyorum
okyanusta yaşayan
ve yüreğini tahta bir kavalda
usul usul çalan
küçük hüzünlü bir peri
geceleri bir öpücükle ölen
ve sabahları bir öpücükle yeniden doğacak olan..
FF.
3-4 postu okuyunca bu şiir aklıma geldi.
ç:)
kimsiniz siz?
Yorum Gönder